Senin, 18 September 2017

drama bahasa jawa

TRESNA SEGITIGA
Bel istirahat wes muni tetttttt tetttttt
Ani      : “Eh mas dimas… mreneo sikik aku arep ngomong penting!”
Dimas  : (Mlaku marani Ani) “piye an? Penting banget po?”
Ani      : “iyo, kowe mengko sore jam 4 selo ora?”
Dimas  : “selo sih.. la piye, ana apa?”
Ani      : “nek selo tulung temuni aku neng taman lampion mengko sore yaa!”
Dimas  : “la eneng apa to an?”
Ani      : “ya pokoke rono o mengko sore jam 4.”
Dimas  : “ya mengko tak rono”
Ing taman lampion jam 4 Ani wes nunggoni tekane Dimas. Ora let sedela Dimas tekan.
Dimas  : “piye an kadingaren kwe ngejak ketemu ning kene?”
Ani      : (tanpa basa basi Ani langsung nyampeke karepe sek wes di simpen suwe ning njero atine) “ngene mas, aku ki sakjane wes suwe tresna marang awakmu nanging aku wedi arep nyatake rasa tresna ku iki. Iya pancen ora semestine yen cah wedok kuwi nyatake tresno sikik. Nanging piye meneh aku wes ora sanggup nyimpen rasa iki”
Dimas  : “An, kowe ki wes tak anggep gur kanca, dadi njaluk pangapura aku ora bisa nampa tresnamu kuwi”
Ani      : “lohhh… keneng apa kok kowe raisa nampa tresnaku iki, apa ra ana kesempatan nggo bukak atimu?”
            Seka kadohan ana sek jeluk Dimas
Sri        : “mas dimasss” (karo marani dimas)
Dimas  : “ehh sri rene.”
Sri        : “ Sorry ya, aku telat merga mau nunggu angkote suwe”
Ani      : “iki sapa mass?”
Dimas  : “ wo iya.. iki kenal ke jenenge Sri, pacarku”
Sri        : “aku Sri mbak.” (karo ngulungke tangan)
            Tanpa omong apa-apa lan ora nggagas tangane Sri, Ani lunga tanpa pamit. Dheweke reti keneng ngapa tresna ora dibales ya mergo Dimas uwes duwe pacar.






Tidak ada komentar:

Posting Komentar